Pierwszy dzień czerwca to data, która jest szczególna i odmienna od każdej innej. Nawet w środku nocy każdy mały i duży bez zastanowienia powie:
„To wiadomo! To Dzień Dziecka”.

Gdy w kalendarzu ten dzień zbliża się wielkimi krokami, Ty pewnie jesteś w pełnej gotowości bojowej. Czasami wystarcza jedna gotowość, a czasami jest ich więcej i wtedy to już pełna mobilizacja domowa. 🙂

W roku 2020 miesiąc czerwiec zaczyna się w poniedziałek, a w Polsce tego dnia świętujemy Międzynarodowy Dzień Dziecka. A jak już tak świętujemy, to zadałam sobie pytanie, z jakiej w ogóle okazji ten dzień? Dlaczego obchodzimy Dzień Dziecka? Co o tym myślisz?

Dzień Dziecka

W pierwszej chwili pomyślałam, że Dzień Dziecka jest po prostu dla dzieci, by cieszyć się, że one są. To dzień, gdy na nich skupiamy szczególną świąteczną uwagę i jako rodzice chcemy im sprawić przyjemność.

Tak po prostu, to takie święto kolorowych balonów, ociekających różnymi smakami lodów, głośnego śmiechu, słońca i radości z tego, że nikt na świecie nie potrafi zadać nam tylu różnych pytań co właśnie one-nasze dzieci.

Dzień, w którym sobie przypominamy, co to znaczy dziecięca ciekawość, jak to jest być infantylnym i jak to jest być sobą. Bo właśnie dzieci, szczególnie te młodsze, pokazują nam dorosłym, co to znaczy być sobą, gdyż działają bez tych wszystkich konwenansów, co wypada, a co już nie.

Tak to widzisz?

To świetnie, bo myślę, że takie dni powinny być nie tylko 1 czerwca, ale każdego jednego dnia, każdego jednego miesiąca naszych dzieci. Dzień Dziecka przez cały rok – wesoły, kolorowy, pełen szczęścia i radości.

Dlaczego świętujemy?

Oczywiście nie byłabym sobą i nie po to mi wyszło w badaniu CliftonStrengths, że mam talent Kontekst na pierwszym miejscu, abym nie pogrzebała trochę i odpowiedziała sobie na pytanie – skąd to święto? Dlaczego mamy Dzień Dziecka?

To sprawa wygląda tak:

Święto Międzynarodowego Dnia Dziecka zostało ustanowione w 1954 roku przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) dla upowszechniania ideałów i celów dotyczących praw dziecka zawartych w Karcie Narodów Zjednoczonych.

Wtedy to, w trakcie zgromadzenia ONZ poszerzono już istniejącą Deklarację Praw Dziecka, będącą właśnie spisem postulatów i praw, które mają zapewnić dzieciom właściwe warunki życia i rozwoju. Przyznano dzieciom własne prawa i na tę okoliczność ustanowiono święto.

Mówiąc wprost, Dzień Dziecka jest świętem po to, by przypomnieć całemu światu, że dzieci mają swoje prawa i należy te prawa szanować i respektować.

Mężczyźni i kobiety wszystkich narodowości uznają, że ludzkość powinna dać dzieciom wszystko, co posiada najlepszego i stwierdzają , że ciążą na nich bez względu na rasę, narodowość i wyznanie wyspecyfikowane (…) obowiązki.

Myślę, że ta idea świętowania jest piękna. Celebrujemy i przypominamy całemu światu, że dzieci mają swoje prawa. Prawa, o których często same nie wiedzą, a których respektowanie leży w rękach dorosłych.

Deklaracja Praw Dziecka to dokument, gdzie po wstępnych ustępach preambuły znajdziesz 10 zasad regulujących prawa dziecka. Zobacz o czym mówią te zasady:

DEKLARACJA PRAW DZIECKA
(Uchwalona przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 20 listopada 1959 r.)

WSTĘP
Z w a ż y w s z y , że narody należące do Organizacji Narodów Zjednoczonych potwierdziły w Karcie ONZ swą wiarę w podstawowe prawa człowieka, w jego godność i wartość, i wyraziły swą gotowość popierania postępu społecznego i stworzenia lepszych warunków bytu w większej wolności,

z w a ż y w s z y , że w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka Organizacja Narodów Zjednoczonych proklamowała, iż każdy człowiek powinien korzystać ze wszystkich praw i swobód wymienionych w Deklaracji, bez względu na różnice rasy, koloru, płci, języka, wyznania, poglądów politycznych i innych, narodowości, pochodzenia społecznego, majątku, urodzenia lub jakiekolwiek inne różnice,

z w a ż y w s z y , że dziecko z powodu niedojrzałości fizycznej i umysłowej wymaga szczególnej opieki i troski, a także odpowiedniej opieki prawnej zarówno przed urodzeniem, jak i po urodzeniu,

z w a ż y w s z y , że potrzebę tej szczególnej troski stwierdzono w Deklaracji Genewskiej z roku 1924 w sprawie praw dziecka i uznano w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, jak również w statutach agencji wyspecjalizowanych i organizacji międzynarodowych, których działalność ma na celu dobro dziecka,

z w a ż y w s z y , że ludzkość powinna dać dziecku to, co ma najlepszego,

Zgromadzenie Ogólne proklamuje niniejszą Deklarację Praw Dziecka, aby zapewnić mu szczęśliwe dzieciństwo i korzystanie, zarówno w jego interesie, jak i w interesie społeczeństwa, z praw i swobód wymienionych w niniejszej Deklaracji. Zgromadzenie Ogólne apeluje do rodziców i indywidualnie do mężczyzn i kobiet, jak również do stowarzyszeń, władz lokalnych i rządów krajów, aby uznały te prawa i starały się zapewnić poszanowanie tych praw za pomocą środków ustawodawczych i innych wprowadzających w życie następujące zasady:

Zasada 1
Dziecko korzysta ze wszystkich praw wymienionych w niniejszej Deklaracji. Prawa te rozciągają się na wszystkie dzieci, bez żadnego wyjątku i bez żadnej różnicy albo dyskryminacji z powodu rasy, koloru, płci, języka, wyznania, poglądów politycznych lub innych, narodowości lub pochodzenia społecznego, majątku, urodzenia lub jakiegokolwiek innego powodu, przy czym zasadę tę stosuje się zarówno do dziecka, jak i do jego rodziny.

Zasada 2
Dziecko korzysta ze szczególnej ochrony, a ustawodawstwo i inne środki stworzą mu wszelkie możliwości i ułatwienia dla zdrowego i normalnego rozwoju fizycznego, umysłowego, moralnego, duchowego i społecznego, w warunkach wolności i godności. Wydawane w tym celu ustawy powinny mieć na względzie przede wszystkim dobro dziecka.

Zasada 3
Z chwilą przyjścia na świat dziecko ma prawo do nazwiska i obywatelstwa.

Zasada 4
Dziecko korzysta z dobrodziejstw ubezpieczeń społecznych. Jest ono uprawnione do tego, by zdrowo rosło i rozwijało się; w tym celu należy zapewnić szczególną ochronę zarówno dziecku, jak i matce, łącznie z odpowiednią opieką, tak przed urodzeniem, jak i po urodzeniu. Dziecko ma prawo do odpowiedniego wyżywienia i mieszkania, rozrywek i opieki lekarskiej.

Zasada 5
Dziecko upośledzone pod względem fizycznym, umysłowym lub społecznym należy traktować, wychowywać i otaczać szczególną opieką, z uwzględnieniem jego stanu zdrowia i warunków życiowych.

Zasada 6
Do harmonijnego rozwoju swej osobowości dziecko potrzebuje miłości i zrozumienia. W miarę możności powinno ono rosnąć pod ochroną i odpowiedzialnością rodziców, a w każdym razie w atmosferze życzliwości oraz bezpieczeństwa moralnego i materialnego; w pierwszych latach życia nie wolno dziecka oddzielać od matki, chyba, że chodzi o wypadki wyjątkowe. Społeczeństwo i władze państwowe powinny otaczać szczególną opieką dzieci nie mające rodziny albo nie mające dostatecznych środków na utrzymanie. Zaleca się udzielanie pomocy finansowej, państwowej lub innej wielodzietnym rodzinom na utrzymanie dzieci.

Zasada 7
Dziecko ma prawo do nauki; nauka ta jest bezpłatna i obowiązkowa, przynajmniej w zakresie szkoły podstawowej. Dziecko powinno otrzymać takie wychowanie, które podnosi jego kulturę ogólną i umożliwia mu, w warunkach równych szans, rozwinięcie swych zdolności, wyrobienie zdrowego rozsądku oraz poczucia odpowiedzialności moralnej i społecznej, a także stania się pożyteczną jednostką społeczeństwa.
Osoby odpowiedzialne za wychowanie dziecka i kierowanie nim powinny mieć na względzie jego dobro; odpowiedzialność ta spada przede wszystkim na rodziców.

Dziecku należy dać wszelkie możliwości zabaw i rozrywek, które powinny zmierzać do tych samych celów co nauka; społeczeństwo i władze państwowe powinny ułatwić korzystanie z tego prawa.

Zasada 8
Dziecko powinno zawsze mieć pierwszeństwo do ochrony i pomocy.

Zasada 9
Dziecko należy chronić przed wszelkiego rodzaju zaniedbaniem, okrucieństwem i wyzyskiem. Nie powinno ono być przedmiotem handlu w żadnej formie.
Dziecka nie wolno przyjmować do pracy zarobkowej przed osiągnięciem odpowiedniego minimalnego wieku. Dziecka nie wolno w żadnym razie zmuszać ani upoważniać do wykonywania jakiegokolwiek zawodu lub pełnienia czynności, które by wpływały szkodliwie na jego zdrowie lub wychowanie albo hamowały jego rozwój fizyczny, umysłowy lub moralny.

Zasada 10
Dziecko należy chronić przed praktykami, jakie mogą prowadzić do rasowej, religijnej lub wszelkiej innej dyskryminacji. Należy je wychowywać w duchu zrozumienia innych, tolerancji, przyjaźni między narodami, pokoju i powszechnego braterstwa. Należy wpajać w nie przekonanie, że powinno poświęcić swoją energię i swoje uzdolnienia dla dobra bliźnich.

A jak świętujemy?

W Polsce zazwyczaj celebrujemy to święto razem w rodzinach. Wybieramy się na wspólne lody, do wesołego miasteczka lub spełniamy marzenia dzieci. Często w okolicy, na osiedlu, w miasteczku są organizowane Festyny, gdzie uciech dla małych, średnich i tych dużych jest całe mnóstwo.

Jeśli zaś dzień ten przypada w tygodniu, w szkołach nie ma lekcji, za to odbywają się zawody sportowe lub starsze dzieci zastępują w swoich obowiązkach nauczycieli.

Skoro to dzień respektowania praw dzieci, to warto też wspomnieć, że w Polsce w tym dniu oddaje się we władanie izbę Parlamentu, która za ustanawianie prawa odpowiada. I tak od 1994 roku właśnie 1 czerwca odbywa się jedyna sesja Sejmu Dzieci i Młodzieży.

Sejm Dzieci i Młodzieży liczy 460 posłów, każde z województw ma tam swojego młodego przedstawiciela w wieku 13-17 lat. Inicjatywa ta była pierwszą taką w Europie i obecnie tego rodzaju dziecięco-młodzieżowe parlamenty zostały zainicjowane również w innych krajach.

Mówimy, że to jest Międzynarodowy Dzień Dziecka, więc jest obchodzony w większości krajów na świecie. Czasami to inna data, w jednych miejscach należy ubrać się w odpowiedni kolor, w innych przygotowuje się specjalne potrawy, a gdzie indziej dzieci wykonują swoje ulubione tańce lub prezentują umiejętności.

Jaki by to nie był zakątek świata, jedno jest pewne- dziecko jest w samym centrum uwagi, a rodzice chcą sprawić, by czuło, że jest kochane, ważne i jedyne w swoim rodzaju. No i do tego ma swoje prawa, o których my dorośli powinniśmy im opowiadać.

DZIECKO CHCE BYĆ DOBRE.

JEŚLI NIE UMIE – NAUCZ.

JEŚLI NIE WIE – WYTŁUMACZ.

JEŚLI NIE MOŻE – POMÓŻ.

Janusz Korczak

Źródło Deklaracji Praw Dziecka: http://libr.sejm.gov.pl/tek01/txt/onz/1959.html